Mapa do risco nuclear
2011/04/30 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia
O primeiro dato que se tivo en conta á hora de realizar o mapa é o tamaño da poboación que vive ao redor das centrais. Neste sentido, os datos non son moi relaxantes: no mundo hai 211 centrais, e ao redor do seu tres cuartas partes de poboación vive máis xente que na contorna de Fukushima. É dicir, as centrais atópanse en lugares cunha densidade de poboación moi elevada, tendo en conta que 172.000 persoas residían no radio de 30 km da central Fukushima Daiichi.
A web de Nature completou o mapa dos lugares máis perigosos paira ser escenario dunha catástrofe nuclear.
O Kanupp central de Paquistán é o máis poboado de 30 km: 8,2 millóns. Con todo, ten outros factores que alivian a gravidade, como que ten un único reactor e que é relativamente pequeno (125 megawatts). Non ocorre o mesmo coas centrais que seguen no ranking, xa que ademais de ser una gran poboación na zona, son grandes instalacións. Así, ao redor das centrais Kuosheng e Chin Shan de Taiwan viven 5,5 millóns de persoas e producen 1.993 e 1.208 megawatts respectivamente.
No mapa representouse a densidade de poboación ao redor das centrais mediante círculos de cor. As zonas de maior densidade aparecen en vermello e as de menor densidade en verde escuro. Por tanto, nestas centrais hai círculos vermellos e outras zonas de Asia Oriental, India e Estados Unidos Oriental. Nestes lugares hai outros moitos círculos de cor laranxa ou amarelo. E Europa tamén aparece pintada de laranxa e amarelo, sobre todo Francia.
Un círculo en Euskal Herria
En Euskal Herria hai un único círculo: Garoña. É verde, pero o máis claro do tres verdes da escala, é dicir, o máis próximo ao amarelo (despois do amarelo vén o laranxa e logo o vermello). Este é, ao parecer, a cor correspondente á poboación que rodea a Garoña, con 0,07 millóns de persoas nun radio de 30 km.
No entanto, á hora de calcular o risco, os autores do mapa tiveron en conta outros factores como as ameazas externas. Así foron chamados terremotos, tsunamis, incendios, inundacións, tornados e ataques terroristas. Advírtese de que non é posible prevelo ao 100%. Dentro de Xapón, por exemplo, Fukushima non é o lugar con maior risco de terremotos e tsunamis. Pero alí estiveron os terremotos e tsunamis máis grandes do pasado.
Outro factor é a medida. Canto máis grande sexa una central e máis reactores teña, máis graves serán as consecuencias do accidente. Garoña ten un único reactor; se algo sucedese, só habería que preocuparse dun (e sería). Pola contra, Daiichi de Fukushima ten seis, polo que o risco é seis veces maior. De feito, en maior ou menor medida, son o seis as que se preocupan nestes momentos.
Na web menciónanse a cultura da seguridade, o deseño das centrais e a idade. E a idade é un dos puntos principais nos debates sobre Garoña. E é que este ano cumpre 40 anos, e ese é o límite da vida das centrais en España. Pero o Goberno decidiu que podía seguir funcionando até 2013. É máis, a empresa propietaria da central, Nuclenor, sindicatos de traballadores e alcaldes dalgúns municipios da zona, solicitaron a ampliación do prazo até 2019. Pero non parece que sexa o mellor momento paira cumprir o seu desexo.
Publicado en Gara
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia
