A medición da biodiversidade escura mostra que a incidencia das actividades humanas é maior do que se cree
2025/04/30 Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria
A conclusión é que a incidencia das actividades humanas é maior do esperado e pode chegar por centos de quilómetros utilizando un método non habitual de medición da biodiversidade. Mediuse a biodiversidade escura, a proporción de especies que poden habitar nun lugar determinado pero que non viven.
Os métodos tradicionais de medición da biodiversidade baséanse no cómputo do número de especies presentes nun lugar determinado, sen ter en conta as especies potenciais. Con todo, desta maneira desprézase o impacto real do ser humano. O concepto de diversidade escura foi creado en 2011 polos investigadores da Universidade de Tartu (Estonia). En 2018 púxose en marcha a rede DarkDivNet baixo este concepto. A partir de entón, grupos de investigación de todo o mundo foron entrando a esta rede para recoller mostras de todas as rexións posibles. Este foi o caso dos investigadores Idoia Biurrun Galarraga e Juan Antonio Campos Prieto do Departamento de Bioloxía Vexetal e Ecoloxía da UPV/EHU. O Parque Natural de Gorbeia foi o lugar elixido para o estudo, concretamente, os hayedos e brezales que o conforman.
O estudo, publicado na revista Nature, mide a escura diversidade das plantas de 5.500 áreas repartidas en 119 rexións de todo o planeta. Os resultados pon de manifesto o gran impacto das actividades humanas sobre a biodiversidade até agora descoñecida. En efecto, nas rexións de baixo impacto humano, os hábitats naturais presentan unha media dun terzo de especies potenciais, xa que de forma natural non todas as especies poden dispersarse por todo o territorio. Pola contra, nas rexións de alto impacto humano, só unha quinta parte das especies potenciais atópanse en hábitats.
Ademais, a investigación demostrou que a actividade humana inflúe negativamente na diversidade de plantas dunha zona situada nunha zona de centos de quilómetros. Segundo os autores, os resultados son alarmantes, xa que demostran que a actividade humana ten un impacto moito maior do que se pensaba, chegando mesmo a zonas protexidas afastadas da orixe do impacto. A contaminación, a deforestación, o sobrepastoreo ou os incendios poden deixar ás especies vexetais fose dos seus hábitats naturais e evitar a recolonización.
Por outra banda, os investigadores subliñaron que a influencia negativa da actividade humana non foi tan acusada cando polo menos un terzo do ámbito dunha rexión segue ben conservada. Isto confirma o obxectivo de protexer o 30% da superficie do planeta.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia
