}

O son do tambor no deserto

2006/09/03 Rementeria Argote, Nagore - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

O deserto é un lugar misterioso, descoñecido. Non é un lugar paira ir só, imaxínache que, ao abrigo dunha caravana, perdéronse once acodes. A lenda di que paira perderse basta con non ter un momento de caravana á vista; os espíritos confúndennos: rumorearannos o noso nome e ouviremos tamén os sons do tambor. Grazas á ciencia, estes sons teñen a súa explicación.
Tras os misteriosos sons do deserto hai una colisión entre grans de area, segundo explican algúns físicos.
Aitziber Lasa

Durante a súa viaxe a China, Marco Polo seguiu a Ruta da Seda en Asia e atravesou o deserto de Gobi. E sobre o deserto de Lop de Gobi escribiu, entre outras cousas, o libro titulado As viaxes do Marco Polo ( Il Milione ). “Durante a noite, cando alguén se afasta da caravana paira durmir ou paira outra necesidade, mentres tenta reunirse de novo cos compañeiros de viaxe, ouve voces que chaman polo seu nome. En consecuencia, o pasaxeiro pérdese aínda máis ata que se perde completamente. Moitos viaxeiros perdéronse e morto desa maneira. Durante o día tamén se ouven as voces dos espíritos e ferramentas estrañas como os tambores”.

Tras o misterio

Sons e voces no deserto. É sen dúbida una cuestión misteriosa, capaz de espertar a curiosidade do ser humano. Se se quere coñecer a explicación do suceso, a lenda explica o misterio a través dos espíritos. Desde o punto de vista do pensamento actual, con todo, non se pode aceptar a explicación da lenda e esixe una investigación científica rigorosa. E é que os sons do deserto non son una lenda, son feitos reais.

A lenda di que os espíritos confunden ao viaxeiro si pérdese no deserto.
MEC

Polo menos os sons do tambor ou similares son bastante habituais nalgúns desertos. Este fenómeno prodúcese nos desertos de dunas residuais. Non todos os desertos están formados por restos, é máis, en moitos desertos aparecen máis dunha estrutura: zonas dunares, chairas cubertas de gravas, montes... Pero estes sons misteriosos só se escoitan en zonas con dunas.

Segundo souberon até o momento, este son prodúcese ao caer as dunas residuais. Cando cae a area dunha duna (cando se produce un desprendemento de area), o son salgue con forza até 105 decibeis e pode alcanzar os dez quilómetros.

Pois ben, segundo os últimos estudos, estes sons especiais débense á sincronización do movemento dos grans de area. Por tanto, o suceso non está relacionado coa propia duna senón unicamente coa area. A explicación física dos sons do deserto é a resonancia dos grans da capa residual que se derruba e producen ondas de resonancia que fan vibrar a capa residual.

O apoio do equipo é importante paira viaxar polo deserto, de aí o costume de compor caravanas.
Aitziber Lasa

Os investigadores traballaron en dous lugares paira estudar o comportamento dos grans de area: o laboratorio e algunhas dunas de Marrocos. Una vez finalizado o estudo publicáronse varios datos. Por exemplo, para que se produza resonancia, considérase suficiente una capa de dúas ou tres centímetros, polo que non se require una capa residual moi elevada, mentres que en canto a velocidade, os grans de area deben moverse 0,45 metros por segundo ou máis rápido, e a area húmida non produce resonancia.

Así pois, o misterio dos sons do tambor no deserto está resolto; o Marco Polo XIII. A explicación que recibiu no século XX é, polo menos, superada.

Publicado en 7K.

eu es fr en ca gl