Que serán as células embrionarias en función da súa forza
2016/08/03 Etxebeste Aduriz, Egoitz - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria
Os investigadores de European Molecular Biology Laboratorie chegaron á conclusión de que o feito de que as células dos embriones formen parte da placenta ou do feto depende da súa capacidade de contracción. Nos embriones de rato han visto que as células máis contraídas e que non deixan de bailar forman o feto. Os resultados do estudo publicáronse en Natura.
Pouco despois da implantación do embrión no útero, algunhas das súas células desprázanse cara ao interior. Estes son os que darán o feto e dos que quedan na pel créase a placenta. Pois ben, os investigadores han visto que a inmovilización das células embrionarias na superficie ou o seu desprazamento ao interior depende da capacidade contráctil das células. Mediuse que os que se contraían polo menos 1,5 veces máis que os que lles rodean fano dentro.
E ao analizar por que algunhas células contraer máis que outras, han visto que depende do número de apicales proteicos. As células con menos proteínas apicales contráense máis e móvense cara a dentro paira formar o feto. Doutra banda, cando os investigadores impediron a contracción celular, quedaron sorprendidos: “cando actuamos sobre a capacidade de contracción, as células quedaron na superficie. Pero, en lugar de converterse en células de placenta como era de esperar, convertéronse en células embrionarias”, explica o investigador Jean-Leon Maître. “Isto significa que sentir as forzas da contorna é importante paira as células paira saber onde están e que deben ser”.
Hai un ano, estes investigadores viron que os primeiros días do embrión todas as súas células bailan una especie de danza, una danza formada por ondas de contracción. Agora han visto que cando o embrión ten tres ou catro días, as células que se converterán en placenta deixan de bailar.
A pesar de que a investigación se realizou con embriones de rato, crese que ocorrerá de forma similar en humanos, xa que as primeiras fases do desenvolvemento son practicamente iguais nos embriones de ratos e humanos. Ademais, os investigadores consideran que estes resultados poderían ser útiles nas fecundacións asistidas. De feito, os embriones son extirpados dunha célula de diagnosis preimplantada paira coñecer si ten alteración xenética, e sabendo que as células que se van a converter en placenta non bailan, poderíase eliminar una delas e así evitar a extracción dunha das células que formará o feto.
