Enerxía nuclear na exploración espacial

2001/04/09 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

• Astronautika

Estudar o exterior do Sistema Solar non é una tarefa fácil. Aínda que a lúa de Júpiter é moi atractiva en Titán de Europa e Saturno, é difícil chegar até ela. Por unha banda, estes planetas están lonxe e, por outro, necesítase moita enerxía para que una nave espacial oree ao redor dos pequenos satélites destes planetas tan grandes. Por iso, este tipo de exploracións encarécense moito e abandónanse os proxectos.

A NASA lanzou una controvertida proposta paira resolver os foguetes que utilizan enerxía nuclear. Algúns creen que é imposible asistir a planetas afastados sen propulsión por enerxía nuclear. A pequena cantidade de plutonio que a NASA utilizou en 1989 paira enviar a Galileo a Júpiter provocou o rexeitamento de moita xente. O mesmo sucedeu en 1997 con Cassini, que se enviou a Saturno, polo que posteriormente descartaron o uso de enerxía nuclear.

Os foguetes obteñen a forza propulsora facendo pasar o gas de alta presión por unha boquilla, acelerando así a nave espacial en dirección contraria. Por exemplo, os motores dos transbordadores obteñen gas de alta presión mesturando osíxeno líquido e hidróxeno. Paira transformar o hidróxeno líquido en gas hidróxeno a alta presión, o foguete nuclear térmico pode utilizar a calor producida por un pequeno reactor. Paira conseguir a mesma forza propulsora, o foguete nuclear necesita menos combustible.

Por iso, os investigadores da NASA propoñen volver utilizar a enerxía nuclear. Din que una nave espacial de 500 quilos enviada con enerxía nuclear chegaría a Plutón catro anos antes que cos foguetes convencionais, é dicir, só necesitaría "seis anos e medio". Varios grupos de investigadores xa están a probar foguetes de enerxía nuclear e a NASA ten previsto enviar una nave espacial a Plutón en poucos anos. Tamén está en marcha o debate sobre o uso da enerxía nuclear.