Vantaxes paira as pequenas e medianas empresas?
1995/04/01 Aranguren, Mari Jose Iturria: Elhuyar aldizkaria
Si fixámonos na evolución que se dá no número de pequenas e medianas empresas e no emprego ao que pertencen estas empresas, na industria manufacturera vasca o peso das pequenas e medianas empresas aumentou notablemente na segunda metade dos 80. As pequenas e medianas empresas creadas ao longo destes anos foron as principais creadoras de emprego na industria manufacturera vasca. Ademais, isto non só ocorre na CAPV, senón que si dirixímonos a informes e investigacións de países nacionais e estranxeiros, pódese observar que en España, Estados Unidos, Reino Unido, Francia, etc. tamén ocorreu o mesmo. Si menciónase algunha característica particular respecto dos países estranxeiros, habería que mencionar o atraso deste evento en España e na CAPV, xa que nestes dous ámbitos este aumento do peso das pequenas e medianas empresas produciuse máis tarde que nos países estranxeiros.
A pesar de que as pequenas e medianas empresas desempeñaron una importante función social, é dicir, foron fontes de emprego importantes, en moitos estudos de Economía Industrial, o maior peso relativo das pequenas empresas na industria dun país foi considerado como un obstáculo ou punto débil paira a competitividade deste país. A favor desta opinión mencionáronse as seguintes razóns:
- En sectores onde as escalas económicas son importantes, as pequenas empresas atópanse en desvantaxe. É dicir, ao producir máis unidades de produto nun sector, poderán producir menos e nese sector as pequenas empresas terían dificultades paira competir en custos coas grandes. AsAs pequenas e medianas empresas creadas na segunda metade da década dos 80 foron as máis importantes creadoras de emprego na industria manufacturera vasca.
escalas económicas danse pola distribución entre máis unidades produtivas da parte ou custo fixo dos investimentos que se realicen. En consecuencia, as demandas económicas nunha empresa poden ter orixes diferentes e non se xeran por vontade e desexo pola distribución dos custos fixos do proceso produtivo, senón pola distribución dos custos fixos que se xeran en tecnoloxía, diferentes áreas de mercadotecnia, etc. É máis, parece que nos últimos anos danse con máis frecuencia por estas dúas últimas razóns. - As pequenas empresas adoitan ter un nivel tecnolóxico máis baixo, en gran medida por unha das razóns que mencionamos ao falar das escalas económicas, é dicir, pola importancia que poden ter as escalas económicas nos investimentos tecnolóxicos (ex. Os custos de I+D habitualmente son custos fixos) e, canto máis se produzan, máis facilmente sería rendibilizar o investimento realizado. Por iso, dado que as grandes empresas producen máis, terían máis facilidade que as pequenas paira rendibilizar os seus investimentos en I+D. En consecuencia, as pequenas empresas teñen dificultades paira competir naqueles sectores que demandan investimentos fixos elevadas a nivel tecnolóxico.
- Polos mesmos motivos, e nesta ocasión polo que respecta aos custos de mercadotecnia, é dicir, os custos de publicidade, etc., as grandes empresas adoitan ter máis traballado a área de mercadotecnia. Isto, como xa mencionamos ao falar de tecnoloxía, débese ás diferentes escalas económicas que se poden dar en materia de mercadotecnia, é dicir, a que as grandes empresas poden distribuír entre máis produtos os custos fixos de mercadotecnia por producir máis unidades. En consecuencia, en sectores moi abertos ao comercio exterior que requiren altos custos fixos de mercadotecnia, dificilmente poden competir as pequenas empresas.
Con todo, a pesar de que as pequenas e medianas empresas presentan certas barreiras á competitividade, non podemos afirmar que o feito de que sexan pequenas empresas véxase prexudicado pola competitividade dun país ata que se viu previamente que tipo de sectores existen nese país. Nas seguintes liñas falaremos dalgunhas das vantaxes que poden ter as pequenas empresas:
- En sectores moi variables, nos que o nivel e características da súa demanda varían con frecuencia e facilidade, as pequenas empresas poden ter vantaxes. As grandes empresas, pola súa estrutura, teñen uns custos fixos máis altos. É dicir, nas grandes empresas os custos de capital teñen máis peso que os custos laborais, polo que a flexibilidade das grandes empresas é menor. En consecuencia, as pequenas empresas teñen a facilidade de adaptarse aos cambios da demanda con menores variacións de custo que as grandes empresas, e nisto consiste o concepto de flexibilidade que utiliza Stigler.
- Doutra banda, nas pequenas empresas a toma de decisións faise máis rápida e sinxela, sobre todo pola menor xerarquía das mesmas. En consecuencia, as pequenas empresas teñen vías paira acelerar a difusión da información entre os niveis superior e inferior e superior. Este é outro concepto de flexibilidade que utiliza o autor Harrigan.
Nos últimos anos a demanda sufriu grandes cambios, tanto pola influencia da moda como pola crecente internacionalización. Isto tamén require flexibilidade paira ser competitivo.
Por último, hai que dicir que en sectores desventajosos polas escalas económicas, as pequenas empresas poden aproveitar outros medios paira ser competitivas. Estes medios poden ser:
- Tecnoloxías flexibles: Na década dos 80, as tecnoloxías flexibles, é dicir, as tecnoloxías de fácil adaptación paira producir distintos produtos, experimentaron un gran avance e estas tecnoloxías flexibles reducen a importancia das escalas económicas a nivel de produto. Por tanto, as pequenas empresas poden investir en tecnoloxías flexibles e obter a rendibilidade deste investimento a través da produción de diferentes produtos nestas máquinas e da obtención de escalas económicas a nivel empresarial en lugar de obter o nivel de produto.
- Cooperación empresarial: as pequenas empresas poden cooperar en varios ámbitos, é dicir, compartir redes de mercado, certas tecnoloxías especiais, etc. Desta forma, repartindo os custos fixos que se poden dar nalgunhas áreas entre as unidades de produto das diferentes empresas, terían maior facilidade paira rendibilizar os seus investimentos.As pequenas empresas dificilmente poden competir en sectores moi abertos ao comercio exterior que requiren altos custos fixos de mercadotecnia.
- Estratexia de diferenciación: as pequenas empresas, aínda que teñen dificultades paira competir en sectores nos que a escala económica é importante, poden competir na outra estratexia, a de diferenciación. Por unha banda, poden aproveitarse dos cambios frecuentes nas características da demanda (influíndo na moda, etc.) paira tentar ser os primeiros en ofrecer estas características. Doutra banda, pódense diferenciar os seus produtos dirixíndoos a unha parte do mercado, é dicir, baseándonos na proximidade ao cliente e servíndose de clientes que valoren esta característica, pódense dirixir ao mercado da contorna no que se sitúan.
Por tanto, non podemos afirmar, sen máis, que a existencia de pequenas e medianas empresas sexa prexudicial paira a competitividade dun país. A análise debería reducirse polo menos a nivel sectorial paira poder dicilo. Hai sectores moi intensivos en capital nos que as escalas económicas son moi importantes. Habería que ver si nestes sectores as pequenas empresas atopan o camiño paira afrontar a dificultade de competir en custos.
Outros sectores, con todo, poden presentar una demanda moi variable (pode ocorrer que nalgúns deles a escala económica tamén sexa importante), é dicir, que o nivel de demanda ou as características dos mesmos poden presentar grandes variacións (p.ex. nun momento dado a demanda de zapatos de coiro pode ser moi alta e ao cabo dun tempo a moda, ou a importancia que adquire o deporte, a xente pode preferir comprar zapatillas paira facer deporte). Naqueles países nos que este tipo de sectores teña un peso importante, será moi importante contar con empresas cun alto potencial de adaptación á oferta/demanda, e nestes casos as pequenas empresas poden ser adecuadas pola súa flexibilidade.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia