“É imprescindible achegar a ciencia á xente”

2017/12/08 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Berdintasuna
• Farmakologia
• Elkarrizketak

Ainhoa González Pujana non chegou por casualidade a ser investigadora do grupo NanoBioCel da UPV. Confesa que sempre tivo una gran curiosidade e que desde pequeno lle interesou a saúde. Explica que me gustaban moito a Química e a Bioloxía, por iso decidín estudar Farmacia". Pero desde o principio descartou a posibilidade de traballar nunha oficina de farmacia. Así que mentres estudaba na universidade probou outras vías: "por unha banda, fixen prácticas en farmacia do hospital e por outro, fixen investigación en Tecnoloxía Farmacéutica. E quedeime con esta última".

Paira seguir nese camiño, ao finalizar a carreira, fíxose un máster directo e incorporouse directamente á tese. Agora comeza o terceiro ano da súa tese. Di que está moi a gusto porque lle gusta moito o que está a facer. Con todo, recoñece que non é fácil: "É un traballo duro. Ás veces as cousas non salguen como pensabamos, e logo pasamos moito tempo razoando o resultado, adaptando o plan experimental... Con todo, dáme moito ánimo pensar que a miña formación está a enriquecer".

Entre as cousas que lles anima está a posibilidade de realizar una estancia no estranxeiro. De feito, o ano que vén investigará seis meses en Boston, na Universidade de Harvard. “Estou a desexar aprender técnicas, ver como traballan alí”.

Forza paira avanzar

Ademais, recentemente gañou o premio á mellor comunicación oral no Primeiro Congreso de Mozos Investigadores organizado por CRS na sección local española e portuguesa. Pois ben, o premio obtido foi una bolsa paira asistir a un dos congresos máis relevantes en materia de Tecnoloxía Farmacéutica, o Congreso Anual CRS 2017. E onde estará o congreso e en Boston! Lembra con satisfacción os días do congreso. “Deume a oportunidade de coñecer os traballos dos investigadores máis importantes da miña área. Foi moi interesante”.

A presentación centrábase nun aspecto que está a investigar na tese, concretamente nun problema que xorde na microencapsulación celular: a falta de control sobre o comportamento celular.

González explica así a súa investigación: “As células son capaces de producir diversos factores terapéuticos. Nós os encapsulamos nunha matriz de alginatos, co que o implante corporal permite a liberación permanente de fármacos”. Segundo o fármaco que produce a célula, esta técnica pode ser utilizada paira tratar una ou outra enfermidade, como diabetes, parkinson, algúns cancros… Aínda que o grupo NanoBioCel está a realizar una investigación básica, xa existen ensaios clínicos baseados nesta técnica, tanto paira tratar a diabetes como o parkinson.

Tras sacarlle o máximo partido á súa estancia en Boston, espera presentar a súa tese. A partir de aí está aberto a probalas, pero lle gustaría seguir investigando na industria farmacéutica.

Con todo, ten claro que iso supón un gran esforzo e considera que, en xeral, a xente ten un gran descoñecemento sobre o traballo que realizan: “Por iso é imprescindible achegar a ciencia ao público. A divulgación é fundamental para que a sociedade valore o noso traballo e, en definitiva, fomente máis a ciencia”.