}

Galileo, nun mal momento

2007/12/09 Lakar Iraizoz, Oihane - Elhuyar Zientzia

Enténdese por GPS o conxunto de dispositivos utilizados paira a navegación, a condución, a geodesia e a agricultura. Cada una delas serve paira una cousa, pero todas teñen a mesma base: dependen dun sistema de posicionamento por satélite.
As ferramentas GPS dependen do Departamento paira a Defensa de Estados Unidos.

De feito, as palabras GPS son as siglas do sistema de posicionamento por satélite creado polo Departamento de Defensa de Estados Unidos (Global Positioning System). E a maioría dos aparellos GPS utilizados en todo o mundo reciben sinais deste sistema. Até o ano 2000, por cuestións de seguridade, o Departamento de Defensa dos Estados Unidos manipulaba as posicións que representaban os satélites e recollía os datos de posición cuns metros de erro por parte dos usuarios. No ano 2000 este erro foi eliminado, pero se nalgún momento Estados Unidos decidise reestablecerlo, volveriamos á situación anterior.

Paira liberarse desta dependencia, a Unión Europea ten entre os seus proxectos a creación do seu propio sistema de posicionamento por satélite: Galileo. Hai proxecto, pero se acumulan problemas paira convertelo en realidade, uno tras outro.

Galileo pretende ser una rede de 30 satélites. (Foto: ESA)

Proxecto ambicioso

Durante o deseño do proxecto realizáronse varias previsións: dispor dunha rede de trinta satélites, proporcionar datos máis precisos que o sistema GPS – que a distancia de fallo sexa inferior a un metro –, estar operativa paira o ano 2010, cun custo aproximado de 3.400 millóns de euros.

O compromiso de levar a cabo este proxecto foi asumido, ademais de pola Unión Europea, pola ESA (Axencia Espacial Europea) e por empresas aeroespaciais e privadas de telecomunicacións. Tamén se empezou a falar de como distribuír todo o gasto do proxecto, tanto a fabricación e lanzamento de satélites, como o mantemento durante a súa estancia no espazo, así como as estacións de recepción de sinais emitidos polos satélites na Terra, paira acordar a parte que a Unión Europea pagaría e a parte privada. Pero non pactaron nada claro.

E puxeron en marcha o proxecto. 28 de decembro de 2005 (día dos inocentes), era una sinal? ), lanzamento do primeiro satélite: Giove-A. Foi enviado como proba paira coñecer a tecnoloxía que necesitaban o resto de satélites.

Lanzouse o primeiro satélite do proxecto e todos os traballos posteriores paralizáronse. (Foto: ESA)

O primeiro foi enviado a tempo, pero a partir de aí o proxecto paralizouse. E segue así dous anos despois dese lanzamento. A día de hoxe, outro satélite debería estar en órbita e, de momento, non o lanzaron por problemas técnicos. Ademais, Galileo só prometeu facer catro dos trinta satélites que di ter.

Ademais de problemas técnicos, teñen problemas económicos. As empresas que conforman o sector privado non lograron acordar una oferta conxunta de negociación, polo que o acordado inicialmente non puido avanzar. É dicir, a parte que debe pagar o sector privado ha quedado sen pagador.

Con todo, a Unión Europea quere seguir adiante co proxecto custe o que custe e anunciou que asumirá o pago do pago e que só dará ao sector privado a responsabilidade de manter en funcionamento os satélites. Paira iso utilizarán os fondos agrarios e administrativos que lles quedaron sen utilizar.

Non todos os países da Unión Europea están de acordo con iso. Din que é una tolemia malgastar nesa cantidade de impostos que pagan os cidadáns, que deberían utilizala paira facer outras obras máis útiles. Hai quen di que a ESA tamén debería pór diñeiro e outros piden a suspensión de Galileo ata que se solucione o problema do pago. Quen sabe como acabará o proxecto Galileo!

Publicado en 7K.

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia