A misión Xénese non foi un traballo inútil

2007/12/01 Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Astronomia

En 2001 una nave espacial foi enviada a estudar os ventos do sol na misión Xénese. Despois de 27 meses no espazo e despois dun traballo satisfactorio, é dicir, una gran cantidade de datos, á hora de aterrar a nave espacial, o paracaídas fallou e reduciuse no deserto de Utah.

Cando viron o sucedido, os científicos pensaron que toda a información que recolleu a nave perdeuse, pero comezaron a analizala e viron que había información, que non se perdeu. Iso si, tardaron moito máis do que se esperaba ao principio paira sacar esa información dos anacos da nave espacial: nun primeiro ano pensábase que os resultados ían poder publicarse e pasaron tres anos ata que comezaron a publicarse.

A pesar de que tardaron moito tempo, a información obtida foi considerada de gran utilidade, xa que coñeceron, entre outras cousas, a proporción de isótopos dos elementos superficiais do Sol. Os astrónomos creen que a composición da superficie do Sol é a mesma que a do precursor do Sistema Solar, antes da formación das estrelas e planetas do Sistema Solar. Segundo eles, os datos obtidos servirán paira coñecer como se produciu a atmosfera terrestre.