Cada residuo no seu lugar

2010/04/25 Kortabitarte Egiguren, Irati - Elhuyar Zientzia

• Materialak
• Teknologia
• Birziklatzea

Xeración anual de millóns de residuos eléctricos e electrónicos.

Manuel Flores

Non hai máis que ver cantos aparellos eléctricos e electrónicos existen no mercado paira entender a complexidade que pode supor a reciclaxe dos mesmos. En primeiro lugar, hai que clasificar estes útiles e diferenciar os compoñentes. Logo cada compoñente fará un camiño diferente.

Os compoñentes dos aparellos electrónicos adoitan ser de ferro, chumbo, plástico ou aluminio, entre outros. Algunhas delas son facilmente separables pola súa cor, aspecto e peso. Outras, con todo, non se poden diferenciar en función destas características, senón que se distinguen polos avances tecnolóxicos.

Avances tecnolóxicos

Identificación e separación baseada na tecnoloxía da espectroscopía do infravermello próximo. (Foto: Gaiker) .

Na actualidade pódese diferenciar practicamente todo tipo de materiais e residuos. Paira iso utilizan sensores como as novas tecnoloxías de separación automática. As tecnoloxías máis destacadas baséanse na espectroscopia do infravermello próximo (NIR), visión artificial, láser ou raios X. Todas estas técnicas permiten identificar e diferenciar o material en función das súas características, cor, transparencia, estrutura e forma.

Estes sensores colócanse sobre unha cinta transportadora. Esta cinta traballa a gran velocidade e sobre ela distribúense os materiais a separar. O sensor identifica os produtos dispersos sobre a cinta e detecta a súa posición. A separación realízase ao final da cinta e os materiais desvíanse selectivamente ao seu lugar.

Estas tecnoloxías son flexibles e poderían ser utilizadas non só na separación de residuos eléctricos e electrónicos, senón tamén na separación de residuos como a clasificación do plástico derivado destes colectores (en función do tipo de plástico), a eliminación de sustancias cloradas, a clasificación segundo a cor do vidro, a separación e clasificación do papel en función da súa calidade, etc.

Os elementos de similar cor caracterízanse por unha tecnoloxía de visión artificial. (Foto: Tecnalia).

Na actualidade, os sistemas de separación por sensores tenden a combinar ambas as tecnoloxías nun mesmo equipo. A interacción de ambas as tecnoloxías permite aumentar o rendemento e a flexibilidade da separación.

Algunhas destas tecnoloxías poderían aplicarse especialmente á identificación e separación de metais. De feito, nos residuos electrónicos produciuse una separación manual dos metais, o que fai imposible a separación de metais de cor, forma e peso similares. Por iso, a separación de elementos do mesma cor, como o aluminio, o níquel ou o aceiro inoxidable, realízase mediante tecnoloxía de visión artificial. Estas tecnoloxías poden ser utilizadas tamén paira a recuperación de fraccións ricas en metais procedentes de vehículos, residuos eléctricos e electrónicos. Una das principais vantaxes destes sistemas é a detección de materiais non magnéticos, que non poden ser separados de forma eficaz mediante técnicas convencionais.

Durante moitos anos estes residuos e materiais foron depositados en vertedoiros sen ningún tipo de tratamento, co consecuente risco de contaminación. Na actualidade, os avances tecnolóxicos han permitido avances na separación destes materiais.

Publicado en 7K.