Do desastre nuclear ao transistor
2000/06/01 Kortabarria Olabarria, Beñardo - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria
Os investigadores dos laboratorios Bell Willian Shockely, Walter Brattain e Jon Bardeen presentaron o transistor o 23 de decembro de 1947. O tres inventores déronse conta inmediatamente da importancia do descubrimento, pero naqueles anos ninguén sentiu a influencia do desenvolvemento do transistor. A revista Electronic Business de decembro do ano pasado describía o descubrimento como: "... presentouse como un dispositivo de substitución da tubaxe sen carga, comparable actualmente coa invención da roda". O transistor estaba formado por finas láminas de germanio semiconductor. Ao ser de pequeno tamaño e maior resistencia, presentaba una gran vantaxe fronte a válvulas e tubaxes. Premio Nobel de Física. 20 anos despois, as máquinas electrónicas cun transistor na base convertéronse en máquinas correntes.
Con todo, antes da invención do transistor, nos anos 40 producíronse importantes avances no campo da Electrónica: A primeira calculadora programable era capaz de sumar 3/4 por segundo e a multiplicación tardaba uns 3 segundos (1941). Construíuse a calculadora Mk I de Harvard, calculadora de cinco toneladas. O director de IBM, Thomas Watson, dixo: "Creo que no mundo pode haber mercado paira 5 computadoras" (1943). Finalizaron a computadora ENIAC, de 30 toneladas, con 18.000 válvulas electrónicas e 5.000 operacións por segundo. Aínda que para entón o transistor xa estaba inventado, a Universidade de Manchester presentou a computadora Mark I, a primeira computadora capaz de utilizar os programas que tiña gardados na memoria (1948). A computadora EDVAC, a primeira que utilizaba a cinta magnética. Foi un sistema revolucionario, xa que paira reprogramar todas as computadoras até entón era necesario cambiar os cables (1949). Á vista diso, ese mesmo ano a revista Popular Mechanics realizou un valente anuncio paira a época: "As computadoras futuras poden ter un peso inferior a 1,5 toneladas". Acertaron.
Obsérvase que se fala da pequeñez do átomo no período 30-39. E é certo, pero sendo pequeno ten un poder enorme paira destruír átomos. En 1945 fíxose una demostración do mal uso deste poder. Pero non é tan simple. En 1941, en plena Segunda Guerra Mundial, Ernest Lawrence chegou ao proxecto Manhattan, que pretendía construír explosivos atómicos en Estados Unidos. Este home era o deseñador do ciclotrón, o acelerador nuclear. Desde que tivo coñecemento da fisión, Lawrence tentou pescudar como ocorría a fisión do uranio no ciclotrón e puxo ao seu equipo de investigación niso. Nos anos seguintes, o traballo realizado nos laboratorios con ciclotrones deu lugar a numerosos resultados, debido á aparición de novos elementos derivados da fisión do uranio: o neptunio primeiro e o plutonio despois. O plutonio con vantaxe sobre o neptunio era capaz de fisión con neutróns lentos. Isto permitía optimizar o uso do uranio. De feito, só o isótopo Ou-235 podía provocar una reacción en cadea, sendo leste isótopo moi pobre, mentres que o isótopo Ou-238 non era capaz de provocar una reacción en cadea, pero podía producir plutonio.
Por tanto, as bases dos explosivos atómicos estaban establecidas, xa era una opción real. En novembro de 1942 inaugurouse en Novo México o laboratorio Os Alamos, co obxectivo de realizar probas de explosións nucleares. O 16 de xullo de 1945, a primeira bomba atómica explota no deserto de Novo México. O 6 de agosto do mesmo ano una bomba atómica de uranio destruíu a Hiroshima; tres días despois, un plutonio destruíu a Nagasaki. Terminou a guerra e comezou a era nuclear.
Os feitos e descubrimentos máis importantes da década poden ser mencionados, pero noutros ámbitos tamén se avanzou bastante. En medicamento, por exemplo, empezaron a realizar as primeiras transfusións de sangue seguras, atoparon a vía paira producir penicilina pura e concentrada, e sacaron a estreptomicina antibiótica paira combater a tubercolosis. Tamén aumentaron os novos materiais: velcro, poliéster, siliconas, etc. Así mesmo, no que se refire aos medios de comunicación, inventouse o tubo da máscara de sombra, base da televisión en cor. Edwin Herbert Land inventou o sistema Polaroid e lanzou ao mercado a cámara Polaroid. Noutro campo, Willard Frank Libby lanzou o sistema de carbono 14 paira dataciones. Entre os electrodomésticos, tras comprobar que os microondas son capaces de quentar os alimentos, sacaron ao mercado o microondas. O desenvolvemento do campo dos medios de transporte tamén foi importante: lanzaron o avión acuático máis grande do mundo, o avión Mars de 200 toneladas estadounidenses, o primeiro voo supersónico da historia co avión Bell X-1, voou ao mundo e deuse a primeira volta sen escalas... e déronse os primeiros pasos da era dos lanzadores espaciais.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia