Novas formas de evitar o rexeitamento dos implantes
2002/07/24 Orobengoa, Olatz - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa
, cando o óso do xeonllo ou da cadeira está moi deteriorado, só hai que quitar o óso e pór un implante. Con todo, é moi habitual que o corpo non só rexeite a parte nova senón que crea problemas máis que dar remedio.
En definitiva, os sistemas de defensa corporal non identifican a nova parte como beneficiosa e atácanlle. Os problemas comezan cando as células brancas que forman parte do sistema inmunitario convértense en macrófagos.
Os
macrófagos son as células que favorecen a reacción negativa do corpo. Péganse sobre a superficie do implante e producen tecido cicatricial en todo o seu contorno. Despois, comezan a atacar o implante coa intención de destruílo completamente.
A
Universidade de Cleveland estuda novos materiais menos estraños ao sistema inmunitario. Até agora considerábase que os materiais máis adecuados eran materiais químicamente inertes. Con todo, nos ensaios con ratas viuse o contrario. Nos implantes que se realizaron con materiais hidrófilos e moléculas cargadas negativamente, observouse que a adhesión de macrófagos é moito menor.
Os materiais
hidrófilos son, como o seu nome indica, materiais que aman a auga, é dicir, que son capaces de reaccionar coa auga. Os materiais cargados negativamente son os elaborados con ácidos orgánicos.
Comprobouse que
ambos os materiais teñen o mesmo efecto, xa que reduce a adherencia de células brancas ao implante e, ademais, son moi poucas as que se converten en macrófagos. Por tanto, ao existir menos macrófago, non se produce una reacción tan violenta e o corpo admite máis facilmente a nova parte do óso.
Como
xa se comentou, de momento só se realizaron ensaios de éxito con ratas, haberá que ver se se consegue o mesmo éxito en humanos.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia
