As aventuras de Phoenix en Marte
2009/01/25 Lakar Iraizoz, Oihane - Elhuyar Zientzia
De feito, en 2008 comezou e finalizou o papel de Phoenix, a toma de terra en Marte e a medición das súas características. Por suposto, isto permitiu aos científicos coñecer cousas sobre Marte. Todos nun.
A través de Phoenix os científicos queren saber cousas sobre Marte. Entre outras cousas, esperan saber se houbo ou pode haber vida en Marte e queren describir o clima de Marte e estudar a xeoloxía do planeta.
O 25 de maio tocou por primeira vez a superficie de Marte. Perforou o planeta vermello, sacou as parcelas e estudounas. Ademais destes datos, Phoenix sacou unhas 25.000 fotografías.
Paira enviar toda a información obtida á Terra, xa que a propia sonda nunca volverá a nós, a NASA recorreu a dúas sondas que viran ao redor de Marte. Estas sondas serven de intermediario e facilitan a comunicación entre os instrumentos da superficie marciana e os científicos da NASA.
Phoenix tocou por primeira vez a superficie de Marte o 25 de maio e finalizou a súa misión o 11 de novembro. (Foto: NASA/JPL-Caltech/Universidade de Arizona )
Buscando auga
Os científicos analizarán en detalle os datos obtidos, pero a NASA xa deu a coñecer algúns resultados. Foron principalmente noticias relacionadas coa aparición da auga. En xuño confírmase que Phoenix descubriu xeo no subsolo cun buraco. No buraco apareceron uns vultos que podían ser de xeo ou de sal. Días despois, con todo, viron que algúns deses vultos se sublimaron, converténdose en gases. E o sal non se sublima.
Este xeo podería ser auga xeada, pero non necesariamente, e tamén dióxido de carbono conxelado. Pois analizando algunhas parcelas, Phoenix demostrou que o xeo era auga xeada. Ademais, detectou copos de neve na atmosfera de Marte. Con todo, estes copos non chegaron á superficie do planeta, senón que se sublimaron no camiño.
Por que teñen esa obsesión coa auga? Pois na Terra, na nosa, a auga é un compoñente importante. A vida que coñecemos non sería posible si non houbese auga. Por tanto, si en Marte hai auga, poida que haxa vida.
Uns cubitos de xeo atopados no subsolo por Phoenix descubríronse e desapareceron uns días. Na imaxe da esquerda pódense ver os vultos e a da dereita é una foto tomada no mesmo campo, sen vultos. (Foto: NASA/JPL-Caltech/Universidade de Arizona/ Universidade Texas A M )
Inicio e fin
A marcha de Phoenix a Marte foi frutífera. Como todo, acabouse. Antes de envialo os científicos sabían que non ía ser moi longo.
Á fin e ao cabo, foi enviado ao Polo norte de Marte, ao que debía chegar o inverno antes ou despois. Coa chegada do inverno, aos poucos a enerxía que lle chegaba do Sol foi diminuíndo e aos poucos a súa actividade foise retardando, xa que obtiña del a enerxía necesaria paira traballar.
Con todo, mantívose máis do esperado. No momento do seu envío prevíase una duración aproximada de tres meses e finalmente pasou a traballar cinco. O 11 de novembro deuse por finalizada a misión da sonda Phoenix.
Agora os científicos teñen unha chea de datos recolleitos directamente de Marte. Phoenix é o encargado de dar e queda en Marte paira sempre. E, mentres non suceda o contrario, non é máis que unha chea de chatarra. Quen sabe si o próximo verán, cando o Sol empece a quentarse con forza, porase en marcha de novo! Os científicos dixeron que, polo si ou polo non, seguirán contactando con el...
Publicado en 7K.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia