Cáñamo, medicamento maldito

2003/12/21 Rementeria Argote, Nagore - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

• Medikuntza

Cannabis sativa é a especie de cáñamo con máis THC.

Nos países occidentais desenvolvidos está a aceptarse o cáñamo como medicamento, pero hai polo menos catro mil anos nos que se utiliza paira tratar algunhas enfermidades no leste. Ao parecer, foi traída a Europa por Napoleón e tivo éxito como medicamento, pero ao cabo duns anos, ao ver que podía causar danos, foi retirada da farmacopea.

Seguiuse utilizando o cáñamo paira fins non terapéuticos. Con todo, a medida que avanzaba a farmacoloxía, retomáronse os compostos activos do cáñamo, que actualmente se utiliza como medicamento paira moitas enfermidades.

Segundo un estudo publicado recentemente, tamén pode axudar a pacientes con esclerose múltiple. Con todo, algúns compoñentes do cáñamo, como o THC, han visto que axuda a aliviar os síntomas.

THC é a abreviatura do composto químico tetrahidrocanabinol. O THC é o principal responsable do efecto do cáñamo: a sensación de aceso que se consegue queimando o cáñamo e o cambio na percepción da contorna, por exemplo, son debidos ao THC. Por iso denomínase composto activo. Con todo, o cáñamo tamén contén outros compostos cannabinoidos útiles.

O THC é o composto que se extrae da planta paira a fabricación de medicamentos, e tamén se utilizou o THC paira demostrar os beneficios da esclerose múltiple. Así se formaron dous grupos de pacientes. A un déronlle THC e ao outro lle deron outro tipo de extractos de cáñamo.

Os pacientes de ambos os grupos afirmaron que notaran una mellora muscular: 60% dos receptores de THC e 46% dos extractos. Hai que ter en conta que aos pacientes con esclerose múltiple vanlles paralizando os músculos, teñen vibración e mesmo dor, entre outros.

A esclerose múltiple afecta principalmente a persoas de entre 20 e 40 anos.

Os compostos utilizados na investigación non curan a enfermidade, pero polo menos alivian os síntomas. De feito, aínda non se conseguiu ningún tratamento que cure a esclerose múltiple.

Á vista dos resultados deste estudo, a Asociación Británica de Esclerose Múltiple solicitou a legalización de medicamentos baseados en cáñamo. En Gran Bretaña hai pacientes que teñen permiso paira utilizar medicamentos baseados en cáñamo, como os que teñen cancro ou sida, pero non os que teñen esclerose múltiple.

Con todo, non son moitos os países que permiten tomar medicamentos baseados en cáñamo. Na maioría dos casos están totalmente prohibidos, e a investigación con cannabis non adoita ser nada fácil.

En EE.UU., Canadá e Países Baixos, entre outros, está permitido o uso de cannabis paira eliminar as náuseas provocadas pola quimioterapia e estimular o apetito paira quen padecen sida. De feito, prodúcense medicamentos de efecto antiemético baseados no THC e outros cannabinoides.

Considérase que os cannabinoideos poden servir tamén paira tratar outras enfermidades, por exemplo, paira reducir a presión intraocular aos que teñen glaucoma e en enfermidades dexenerativas como Parkinson, Huntington e Alzehimer.

Con todo, non hai que esquecer que os medicamentos baseados en sustancias ilegais como drogas teñen un control moi estrito. Non só no caso das probas prelanzadoras, nas que non se distinguen tanto do resto de medicamentos, senón no momento da súa comercialización, senón que se incorporan ao sistema de receita para que só os pacientes que o necesiten poidan recollelos e evitar o seu uso con fins non terapéuticos.

Os derivados do cáñamo poden ser moi variados.

Hai que diferenciar entre o consumo que se realiza no tempo libre con fins lúdicos e o que se realiza como medicamento. Cando o médico adminístrao en forma de medicamento, a dose está medida, tivéronse en conta os posibles efectos secundarios e suponse que os beneficios prevalecen sobre os obstáculos. Con todo, cando se queima o cáñamo, non se realiza un control estrito si non depende do efecto que se observe ao queimarse. Así, se o corpo non pode aguantalo, porque a dose queimada é demasiado elevada, normalmente poden aparecer alucinacións, crises de pánico e psicose.

Con todo, uno non quita o outro, e as consecuencias do consumo na rúa non teñen nada que ver coas terapéuticas. A introdución no corpo non é a mesma e, como se dixo, a dose tamén é importante.

É una pena que os medicamentos que até agora deron tan bos resultados non estean en mans dos pacientes, sobre todo se a única razón paira iso é que estean baseados no cáñamo. Está demostrado que os derivados do cáñamo son eficaces na terapia de certas enfermidades, pero parece que é una planta maldita.

Publicado en 7K.