O macho Kilker deixa de cantar
2006/11/12 Rementeria Argote, Nagore - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa
Na illa de Kauai, en Hawai, vive o grilo de Teleogryllus oceanicus. De feito, era un insecto bastante abundante, pero comezou a diminuír na década dos 90. Motivo: ataque dunha mosca parásita. A mosca femia Ormia ochracea pon os seus ovos sobre o grilo e as larvas nadas dos ovos alimentan o grilo por dentro.
Eulia utiliza una estratexia perfecta paira saber onde está o grilo: segue o seu canto. O obxectivo deste peculiar kri-kri que xorde cando o grilo frega as ás é atraer á femia. Pero, como dixemos, non só atrae ás femias da súa especie, senón que tamén recibe moscas femias parásitas.
O parásito do grilo é a mosca Ormia ochracea. A súa habilidade paira localizar sons convértelle nun exemplo de desenvolvemento de dispositivos de mellora auditiva. (Foto: R. Hoxe e G. Haldeman / Universidade Cornell. Copyright © Cornell University)
A mosca femia Ormia ochracea ten una habilidade incrible paira saber de onde proceden os sons que escoita: ten una audición moi precisa paira a dirección (sobre todo se se ten en conta o pequeno cerebro). Na Universidade de Cornell, por exemplo, utilizouse como modelo paira desenvolver dispositivos de mellora auditiva como auriculares de nova xeración.
Investigadores atentos
Pois do mesmo xeito que a mosca, os investigadores seguen o canto do grilo paira saber onde están os grilos. Así descubriron investigadores da Universidade de California que os grilos estaban a diminuír. Din que no ano 2001 apenas se escoitaban berros na illa.
Pero en 2003 fixeron un sorprendente descubrimento: os grilletes eran numerosos, pero moi poucos machos cantaban. Ao analizar aqueles grilos machos déronse conta de que os machos silenciosos tiñan ás planas (desta maneira non se podía producir son), polo que se produciu una mutación. Ademais, a mutación ampliouse como sinal de vantaxe.
O éxito dos grilos masculinos silenciosos era evidente na época reprodutiva, xa que eran moito máis numerosos que os grilos cantantes. Pero, ao parecer, se non cantaba, o macho non atraeu ás femias e así non podía reproducirse. Paira buscar a razón deste éxito, os investigadores fixáronse no comportamento dos kilkers. E descubriron a clave do misterio. Detrás deste éxito había un cambio de comportamento: os grilos silenciosos afixéronse a colocarse xunto aos cantantes. O canto do cantautor atraía ás femias e os silencios conseguían ser reprodutores.
Na actualidade, nove de cada dez grilos son silenciosos, é dicir, non cantan paira atraer á femia, e por tanto, están exentos do ataque da mosca parásita. Pero os kilker cantantes seguen en perigo e sen eles non se poden reproducir. Por tanto, o que sabemos de momento é que o grilo de Kauaiko é abundante porque se adaptou facilmente paira evitar o ataque da mosca parásita. Con todo, pode estar en perigo de extinción se desaparecen os kilker cantantes. Está por ver que pasará no futuro.
Publicado en 7K.
