Klaudio Harluxet, informático

1994/04/01 Sarasola, Kepa Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Periferikoak

Recentemente faleceu o vascófilo e informático Klaudio Harluxet. O que lemos nos xornais coa súa identidade quedou en explicacións políticas ou empresariais. Lembrouse que no Concello de Baiona logrou ser elixido cos votos de todos os nacionalistas e que contabamos cun dos fundadores do grupo empresarial Iparralde SEI. Pero paira os que coñecemos ao informático Klaudio esta característica foi fundamental.

No artigo titulado “Breve dicionario da informática”, publicado na revista Elhuyar en 1975, propuña una colección de 74 palabras xunto con una explicación básica da informática. Dous anos despois na mesma revista publicou outro artigo con René Harluxet. Nela abordábase a “teoría da información” de Shannon, base da informática, desmentiendo a posible dificultade do eúscaro na informática.

En Pamplona presentou na UEU en 1989 “Industrias e Informática da Lingua” e en 1990 na mesa redonda do VIN SEPLN en Donostia. Entón creouse a empresa Hizkia ao amparo do grupo SEI de Baiona. Na actualidade en Euskal Herria existen 12 grupos de investigadores que traballan no procesamiento automático da linguaxe. Resulta atractivo atopar as capacidades ocultas que o ser humano utiliza paira comprender a súa lingua, así como a simulación ou emulación por computador.

Pero o verdadeiro reto situábao o enxeñeiro Klaudio ao crear sistemas útiles. A pesar de non conseguir una comprensión completa das frases, hoxe en día a informática pode ofrecer ferramentas moi útiles paira o tratamento lingüístico. Sexamos rápidos! Busquemos o campo de aplicación concreto, o tipo de usuario e as condicións de uso! Por que non en terminología? No vocabulario? Na edición de texto? Almacenamento de texto? Na procura de información? Ese era a lema de Klaudio.

Vexamos un exemplo práctico paira afrontar este reto: Tras coñecer as necesidades de UZEI en 1980, cinco expertos coincidiron na dificultade do problema. Por unha banda, o gran número de fichas e, por outro, o gran tamaño das diferentes fichas de datos, fan que nos computadores de 1980 non se poida obter ningunha aplicación en condicións económicas razoables.

Os datos do problema non son datos regulares que trata a informática clásica. Dous meses despois volveu coa solución Klaudio. A chave da súa invención era moi simple: as árbores. Si, si, en informática tamén hai árbores! Cada árbore ten una raíz e tantos nenos (ramas) como queiras, e os nenos tamén se definen como árbores. Normalmente a árbore representa estruturas jerarquizadas entre distintos elementos de información.

Como profesional, Klaudio foi dono dunha virtude que poucas veces se atopa: paira coñecer as necesidades e desexos do usuario púñase ao seu nivel. Con moita paciencia, comezaba a conversar con este usuario e aos poucos realizaba a análise do problema. Así, a análise da aplicación RTerm utilizada por UZEI e outros foi froito dunha conversación en tren entre Baiona e París.

Paira terminar, escoitemos a invitación final daquel primeiro artigo que volve traer o eco: “Paira investigar e explicar máis detalladamente que é un computador, necesítanse moitas máis palabras. Porque o noso traballo terminouse ou se acabou, só ofrecemos ao lector estas palabras, que chamamos a nós paira completar este traballo.”