Mapa do raio terrestre
2002/01/30 Elhuyar Zientzia
Científicos da NASA elaboraron un mapa en función da distribución dos raios e viron como cambian tanto en latitude como en altitude. As cores que ven no mapa superior indican a media do número de raios por quilómetro cadrado e lugar do ano.
Os datos dos raios obtivéronse mediante dous detectores ópticos: Optical Transient Detector (OTD) e Lightening Imaging Sensor (LIS). O primeiro foi lanzado en abril de 1995 e traballou durante cinco anos. A segunda, que foi lanzada en 1997 xunto cun satélite paira medir a pluviosidad nos trópicos, segue en funcionamento. Con todo, o mapa completouse cos datos recolleitos até marzo de 2000.
Estes detectores utilizan cámaras de alta velocidade paira detectar os cambios que se producen na parte superior das nubes, que o ollo humano non é capaz de observar, e puideron obter información moi precisa.
A pesar de que as medicións de raios realizábanse a través de radiofrecuencias antes da posta en marcha destes detectores, desde a terra, e a pesar dos bos resultados que se obtiñan en áreas pequenas, os datos obtidos nos océanos e rexións pouco poboadas foron escasos.
O novo mapa puxo de manifesto cales son na zona de maior actividade. Nos primeiros postos atópanse Florida, Himalaya e África Central. En cambio, no Ártico e no Antártico apenas hai raios. Nos océanos a actividade tamén é baixa, segundo os investigadores, porque a superficie mariña non se quenta tanto como a superficie terrestre.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia