Martitz, volvemos

1996/11/01 Irazabalbeitia, Inaki - kimikaria eta zientzia-dibulgatzaileaElhuyar Fundazioa Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Astronautika

Estas historias e crenzas románticas concluíron cando os seres humanos comezamos a explorar o espazo mediante sondas e satélites. Mariner 9 deixou claro en 1971 que non había auga nas canles do planeta vermello e que as princesas exóticas a rescatar eran inventores de escritores soberanos. Con todo, moitos científicos permaneceron na esperanza de que en Marte vivise a vida, pero hai vinte anos, concretamente o 20 de xullo de 1976, cando Viking1 marchouse na chaira Zirse, afirmouse que a vida, a menor pegada, era un soño.

Estes datos leváronnos a crer na humildade de Marte durante anos. Pero, claro desde o recuncho, nun meteorito de orixe marciana atopáronse restos de bacterias primitivas na Antártida. Esta noticia axitou aos científicos en agosto e volveu dar lume ao debate sobre a vida de Martitz. Seguro que non hai verde mártir, pero algunhas bacterias sinxelas serían suficientes para que as persoas que reivindicamos a universalidade da vida teñan asas fortes.

Mes e medio despois, o 3 de setembro de 1976, pousouse en Martitz a sonda xemelga Viking 2. Con el terminaron os esforzos dos humanos por coñecer mellor a Martitz, xa que as misións posteriores, as sondas xemelgas Fobos dos soviéticos de 1979, fallaron por urxencia.

Con todo, parece que non hai ningunha enfermidade que dure mil anos e que este ano a exploración de Martitz volverá porse a lume de biqueira. Tres misións, tres, que virarán polo espazo paira visitar o noso barrio vermello: Martitz 96 dos rusos e o Explorador de Másteres dos estadounidenses (Mars Pathfinder) e o Medidor Global de Terras de Marte (Mars Global Surveyor).

Martes 96

Esta misión é una gran noticia no programa espacial ruso. E é que, tras o fracaso das misións de Fobos (hai oito anos), esta será a primeira misión que lanzan a profundidade do espazo.

As últimas noticias indican que o próximo 16 de novembro partirá do centro espacial Martitz 96 Baiconur. Así o manifestou polo menos Alexander Moisheiev, xefe da misión.

Ese día os foguetes do lanzador Proton sacarán a terra de Baiconur. Deixando atrás o ronsel de lume, espaciará máis de 5.000 quilos da sonda. Dez meses despois, concretamente o 12 de setembro de 1997, chegará a Marte. Con todo, non se comezará a traballar inmediatamente, xa que a sonda que o planeta está orbitando tardará unhas semanas en traballar por semana. Con todo, a misión xa está en marcha.

O espazo Martitz 96 está formado por un orbitador, dous pequenos módulos de aterraxe e dous trades. Cinco días antes de chegar á órbita de Martitz, as sondas expulsarán os módulos de aterraxe e estes pousaranse sobre a superficie de Martitz. Os trades permanecerán máis tempo amarrados ao barco principal e introduciranse na órbita do planeta e partirán ás dúas semanas paira perforar a superficie de Marte. Tanto o módulo de aterraxe como o trade traballarán durante 3 meses. A misión completa terá una duración mínima dun ano.

Explorador de Mariz

Superficie de Mártiz con características típicas de canles e cráteres de impacto. As canles indican que antigamente a auga fluía na superficie de Marte. Por tanto, é lexítimo pensar que houbo condicións paira crear vida. Estas novas misións farannos máis claras?

O 3 de decembro un lanzador Delta II lanzará ao Explorador de Marte. Oito meses despois, en xullo de 1997, a sonda de 819 quilogramos chega ao seu nome. O buque constará de dous elementos principais: o módulo de aterraxe e o de microloro. O primeiro deterase no punto de deslinde e transmitirá os datos da zona á Terra, mentres que o dos microcámaras, pola contra, poderá deambular e cubrir una parcela máis ampla cos datos emitidos.

Medidor Global de Terras en Marte

Esta misión estadounidense será a primeira en viaxar a Marte, xa que a súa data de lanzamento será o 6 de novembro. Data por determinar. O lanzador Delta II espaciará ao orbitador de máis de 1.000 quilos. En setembro de 1997 chegará a Marte, pero non se incorporará de inmediato. A cartografía da superficie de Martitz comezará en abril ou maio do ano seguinte. Durante estes sete meses a velocidade do buque reducirase mediante a aerobización e alcanzará a súa órbita definitiva entrando na alta atmosfera de Marte. Este proceso debe realizarse con lentitude e precaución.

Quen pensamos que a exploración do espazo, e especialmente a dos planetas do Sistema Solar, é una tarefa importante, temos, aparentemente, un motivo de alegría. E é que a posta en marcha destas tres misións pode indicar que estamos ás portas dunha época máis próspera. Sorte!

Misión