Telégrafo de Morse: Invento enviado por Deus

2001/04/01 Astobiza, Amaia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Komunikazioak
• Historia

Recentemente chegado de Estados Unidos a Londres, o mozo Morse escribiu una carta á súa nai. A carta dicía aproximadamente: “Querida Amatxu, gustaríame que soubeses que cheguei ben, pero entre nós hai 3.000 millas e pasarán varias semanas antes de que o saibas”.

Mors tiña 20 anos cando escribiu estas palabras e talvez nese momento xurdiulle o desexo de enviar as palabras colgadas no aire en lugar de en barco. En calquera caso, nas cartas escritas uns 30 anos despois, non tería que mostrar ese descontento. Para entón xa inventara o telégrafo. Foi o mesmo Morse o que en 1844 telegraficó a primeira mensaxe enviada por cable.

Inventor que pintaba retratos

F. Samuel B. Morse naceu en Charlestón, no estado norteamericano de Massachussets. Cursou os seus estudos na Universidade Yale. Alí estudou electricidade entre outros temas. Pero naquela época, aínda que os seus pais estaban en contra, o que máis lles gustaba era pintar. Ao final, cando terminou os estudos universitarios, os seus pais enviáronlle a Londres paira aprender a pintar. En 1815 regresa a Estados Unidos e paira gañarse a vida dedícase a pintar pequenos retratos. Cara a 1825 era un gran retratista en Nova York. Naquela época, aínda que tiña pouco diñeiro no peto, era amigo dos personaxes máis importantes e intelectuais da cidade.

En 1832, tras unha viaxe a Europa, Ampère descubriu os resultados das súas investigacións sobre o electromagnetismo. E parece que a idea do telégrafo tirouse da conversación daquel barco. Seguramente xa realizara o primeiro borrador do telégrafo paira 1835. Con todo, pintaba a maior parte do tempo, ensinaba a arte e dedicábao á política. Cara a 1837, con todo, centrouse na invención.

Ese ano solicitou a patente do Telégrafo Electromagnético Americano. Paira 1838 inventou un código de puntos e guións. En 1843, coa colaboración dun congresista, conseguiu presentar e aprobar un proxecto de lei. Segundo a decisión adoptada no congreso, 30.000 dólares destinaríanse a construír una liña telegráfica entre Washington e Baltimore. E fixérono. Paira 1844 construíuse una liña de 60 quilómetros. O 24 de maio do mesmo ano, o propio Mors enviou a primeira mensaxe: “Que nos enviou Deus?”. A partir de entón, Mors viviu anos cheos de diñeiro e gloria. En 1871, nun acto público, sentou ante unha mesa de telegrafistas e enviou o seu último saúdo. Morreu en 1872.

Electroimanes atraídos por mensaxes

A base do telégrafo de Morse é moi sinxela. Mediante cables apoiados en postes colócase un circuíto eléctrico pechado entre dúas estacións telegráficas. Paira iso basta con colocar un único cable, xa que ambas as estacións pódense conectar ao chan. Por outra banda, paira pechar e ampliar o circuíto, en cada estación existe un interruptor dunha soa tecla. Ademais, existe un aparello que traballa como receptor. Este receptor ten un electroimán e o electroimán ten una agulla nun extremo. Por último, hai una cinta de papel que vira lentamente mediante un mecanismo de reloxo. Paira o envío de mensaxes dunha estación a outra envíanse pulsos eléctricos baseados no código Morse a través do cable.

Ao pulsar a tecla do interruptor dunha estación e pechar o circuíto, a corrente eléctrica que circula polo cable atrae un extremo do electroimán da outra estación e a agulla situada alén golpea contra a cinta de papel. Ao pulsar a tecla durante un curto período de tempo, a agulla marca un punto no papel; se a pisamos durante máis tempo marca una raia. Combinando puntos e liñas, Mors inventou o alfabeto que leva o seu nome. Máis tarde, en 1856, inventouse a tecla de son. A través deste sistema, os telegrafistas podían escoitar as teclas “o devandito” e escribir a mensaxe directamente sobre o papel.

Código Morse

Pero o sistema ideado por Mors tivo que superar un problema nada máis chegar a Europa. De feito, a maioría das linguas desta parte do Atlántico utilizan signos diacríticos (acentuacións, diéresis, etc.). ). Por iso, nunha conferencia de Nacións Europeas de 1851 inventouse o chamado Código Morse Internacional ou Código Continental Morse.

A pesar dos códigos, o telégrafo provocou varios cambios no século XIX. Na sociedade do século XX. Por exemplo, moitas mulleres empezaron a traballar como telegrafistas, o que lles permitiu traballar dignamente fóra de casa. Ademais, en torno ao telégrafo creouse una subcultura especial, similar á que se está producindo actualmente na contorna de Internet.

XIX. A partir de finais do século XX, con todo, comezou a debilitarse o éxito do telégrafo de Morse. Seguíronlle os teléfonos, teletipos e demais, quedando excluído o telégrafo inicial. Con todo, o código Morse sobreviviu grazas ao radiotelégrafo sen cables. Desde entón, o mar foi o lugar onde máis se utilizou o código Morse. Pero no mar tamén prevaleceron as radios e os satélites, polo que a partir de agora a vida do código Morse quedará totalmente en mans dos radioaficionados.