Música como sexo e drogas

2011/01/15 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

• Biokimika
• Anatomia/Fisiologia

En concreto, os investigadores descubriron que a produción de dopamina aumenta ao escoitar a música do seu gusto. A dopamina é un neurotransmisor relacionado co pracer que produce o cerebro ao adquirir os necesarios paira vivir. Así, ao obter comida ou sexo, o cerebro segrega dopamina e actívase o mecanismo retributivo: ao sentir pracer foméntase a motivación e poténciase a adhesión á fonte de pracer.

Desde o punto de vista evolutivo, trátase dun mecanismo inmellorable, xa que nos empuxa a tentar conseguir as cousas que necesitamos paira sobrevivir. Con todo, o efecto colateral é que as sustancias psicoactivas activan leste mesmo mecanismo, polo que crean dependencia.

E a música, que ten paira ser como o sexo e as drogas? A música non é imprescindible paira vivir, pero escóitaa xera pracer; en todas as culturas hai afección á música, e aínda que a música á que lle gusta dunha persoa a outra pode ser totalmente diferente, a influencia é similar en todas. Todo iso facía sospeitar que a música podía estar relacionada coa dopamina.

Paira comprobar (ou anular) a sospeita, investigadores da Universidade McGill de Canadá realizaron un experimento. Reuniron a mozos de entre 19 e 24 anos, todos afeccionados á música pero non expertos ou músicos, e aos que lles gustan os diferentes estilos musicais, desde o clásico ao jazz, o técnico ou o punk.

Os investigadores fixéronlles ouvir o seu gusto e a súa música neutra, mentres medieron unha serie de parámetros físicos: frecuencia cardíaca, conductividad eléctrica da pel, temperatura corporal, respiración... Así se confirma a reacción física da música favorita. Cabe destacar o uso exclusivo da música instrumental, xa que se sabe que a voz das persoas inflúe profundamente no cerebro e que os investigadores querían descartar a influencia desta variable.

Polo cerebro

A continuación analízase a actividade cerebral dos participantes. Paira iso utilizáronse dúas técnicas: a tomografía de emisión de positrones (PET) e a representación funcional por resonancia magnética (fMRI). Coa primeira pódese ver si aumenta a produción de dopamina e coa segunda, onde e canto se libera.

Así, demostraron que escoitar a música favorita xera dopamina e, ademais, descubriron que a resposta do cerebro adiántase. De feito, a emisión de dopamina comeza uns segundos antes de ouvir a parte musical favorita, nunha determinada zona do cerebro. Despois, cando chega a parte máis emocionante paira un mesmo, flúe noutro lugar. De feito, o primeiro ámbito relaciónase co sistema de anticipación e anticipación e o outro coas emocións.

Segundo os investigadores, o experimento axuda a comprender por que a música inflúe tanto nas persoas. A emisión de dopamina pode explicar a efectividade da música en rituais, mercadotecnia ou terapia. Doutra banda, sinalan que é o punto de partida paira a análise de fontes abstractas de pracer. A investigación foi publicada na revista Nature Neuroscience e pode lerse completa na súa páxina web.

Publicado en Gara