}
Gorka Orive Arroyo Farmaziako katedraduna

“Cada un pode adiantar moito, pero para ir lonxe fai falta un equipo”

2025/03/01 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

Gorka Orive Arroio (Vitoria-Gasteiz, 1976) é catedrático de Farmacia, profesor e investigador da Universidade do País Vasco (UPV/EHU). GEROA Diagnostics é tamén fundadora da compañía biotecnológica; entre outras cousas, está a desenvolverse un test para diagnosticar alzheimer a través da saliva. Tamén colabora noutros proxectos de investigación como o medicamento rexenerativo ou a farmacia sostible. Ocupa un lugar destacado nas listas dos investigadores con máis mencións, como o ranking da Universidade de Standford, e realiza un esforzo especial por socializar a ciencia e a investigación a través das redes sociais.

Ed. UPV/EHU

Que é o que máis lle sorprendeu, axitado ou asombrado desde que empezou a traballar?

Este ano cúmprense 25 anos desde que terminei o grao. Ao mirar atrás, vexo que hai dous anos, en 2023, convertinme en catedrático. Isto constitúe un fito, pero no conxunto do traballo docente e investigador vexo claramente a importancia da experiencia. A experiencia deume a claridade para ter claros os obxectivos e a solidez para abordalos.

Ademais, creo que tiven a intuición de abordar as posibilidades. Iso non quere dicir que sempre dixen que si, pero, nestes anos, tiven a oportunidade de estar en contacto con varios investigadores, e estou contento de ser valente. Por exemplo, cando coñecín a Eduardo Anitua Aldecoa tiven a oportunidade de coñecer o seu proxecto e, sen dúbida, decidín empezar a colaborar con el. Axudoume moito a coñecer como é o mundo empresarial.

O mesmo ocorreu fai 10 anos, cando creei a miña propia empresa. Quizá o máis normal sería seguir o camiño que levaba, sen meterse en nada novo. Pero para min é fundamental a innovación e a ilusión, a ilusión por crear proxectos que axuden á xente e que actúen neles.

Ademais do aspecto técnico, é imprescindible a dimensión social, as relacións. Cada un pode adiantar moito, pero para ir lonxe fai falta un equipo. A formación de grupos anímame.

Que revolución ou descubrimento gustaríache ser testemuña?

O máis sinxelo sería responder que me gustaría desenvolver ou inventar algo para superar unha enfermidade grave... Con todo, no meu caso, véxoo bastante lonxe. Os meus soños non son tan brillantes e teñen que ver cos proxectos que estou a facer.

Por exemplo, tocoume colaborar no desenvolvemento dunha ferramenta para axudar no diagnóstico do Alzheimer. Por tanto, o meu soño é que esta ferramenta chegue á xente, sexa eficaz e difúndase. Que axude á xente, ese é o meu soño.

Doutra banda, estou inmerso nun proxecto que vincula farmacia, sustentabilidade e medio ambiente, co que cambiar e mellorar as cousas é un soño, e ademais estase cumprindo.

No futuro, gustaríame seguir na educación e crear un proxecto sen ánimo de lucro. Gustaríame crear unha fundación que me axude a profundar nestes proxectos e que axude á xente.

Por último, gustaríame continuar co meu traballo nas redes sociais. Cambiaron moito, pero creo que é importante seguir facendo divulgación científica nestes espazos, especialmente nos tempos da posverdad.