}

Tombado na cama como no espazo

2005/07/31 Rementeria Argote, Nagore - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

Desde hai tempo, as mulleres son as protagonistas da exploración do espazo. E non porque se trate de espazos abertos, senón porque se está traballando con mulleres paira investigar a influencia das estancias espaciais no corpo. Vinte e catro mulleres pasarán dous meses na cama.
Doce mulleres sas son seleccionadas paira investigar a influencia das condicións espaciais na saúde.

En estancias curtas non hai problemas: pérdese músculo e no tecido óseo tamén hai problemas. Con todo, os astronautas están preparados de antemán e mentres dure a misión tentan afrontar os problemas, realizan exercicio físico e teñen una dieta especial paira causar o menor dano posible á microgravedad.

Con todo, a permanencia prolongada no espazo pode causar graves problemas de saúde. Si quérese enviar una misión tripulada a Marte, por exemplo, haberá que atopar una maneira de evitar os danos que a microgravedad produce no corpo.

É neste contexto no que se enmarca esta investigación que está a levar a cabo o Instituto Francés de Medicamento e Fisiología do Espazo (MEDES), dentro da Axencia Espacial Europea. Doce mulleres estiveron tombadas na cama durante dous meses no hospital Rangueil de Tolosa e no outono farán o mesmo con outras doce voluntarias.

En total son vinte e catro as mulleres seleccionadas paira estas probas. Todos eles sans, de vinte e cinco a corenta anos e, sobre todo, con moita forza. E é que as probas non son de todo tipo. Tombados na cama durante dous meses, coas pernas por encima da cabeza (nun ángulo de seis graos), tiveron que soportar efectos fisiológicos similares aos dos astronautas no espazo.

Calvario dos astronautas

Tras uns meses no espazo, os astronautas volven devastados.
ESA

Ao ver aos astronautas xogando á microgravedad, non teñas envexa, non é nada agradable. Con este experimento colocan ás mulleres nunha situación similar, empezando por tombarse e acumulando sangue e outros fluídos na cabeza, aumentando a cara e provocando a dor de cabeza. Un día, como o líquido hase apilado na parte superior do corpo, cos ouriños pérdese aproximadamente un litro de líquido. E como hai falta de estímulo nas orellas e nos pés, prodúcense mareos e en ocasións vómitos.

Co paso do tempo e sen exercicio, os músculos das pernas e das costas comezan a atrofiar, acúrtanse. Pérdese o 2% da masa ósea do mes. Os músculos do corazón tamén se debilitan ao non ter que bombear sangue contra a gravidade.

De feito, os astronautas realizan exercicios durante un par de horas ao día e teñen una dieta adaptada, pero nuns meses volven moi debilitados, mesmo algúns non son capaces de camiñar cando chegan á Terra.

Para que o home chegue a Marte é necesario evitar o dano que a microgravedad produce á saúde.
ESA

Por iso, neste experimento estudouse a influencia do exercicio físico e a dieta. As doce mulleres foron divididas en tres grupos: un paira investigar a influencia do exercicio físico, outro paira probar una dieta rica en proteínas e, o terceiro, un grupo que non tiña que facer nada especial paira o control.

Paira facer exercicio utilizaron dúas máquinas: una é una especie de eu-eu, como lle chamaron os voluntarios, paira mover as pernas cara adiante e cara atrás. A outra ferramenta é como una cinta paira correr, pero dentro de una especie de caixa, como correr pola parede.

Co outro grupo, o de dieta especial, quixeron demostrar que una dieta rica en proteínas é suficiente paira evitar a perda muscular. Paira iso utilizáronse bebidas ricas en proteínas, sobre todo ricas en leucinas, que afectan os músculos. Con todo, facer esa dieta non será fácil, porque di que ten un gusto bastante aburrido.

Mulleres protagonistas

Antes realizáronse investigacións similares pero con homes. De feito, o número de homes que acoden ao espazo é moito maior que o de mulleres: só tres mulleres pasaron máis de seis meses no espazo, mentres que 48 nos homes, 20 delas cumpriron máis dun ano. O feito de que a ESA realice esta investigación con mulleres significa que no futuro a muller terá máis importancia do que ten na actualidade nas viaxes espaciais.

Hoxe en día a muller é una minoría de astronautas, pero no futuro alguén sabe.
ESA

Quizá non haxa grandes diferenzas fisiológicas entre mulleres e homes, pero algúns expertos creen que é posible que as mulleres respondan mellor. Tamén o queren ver a través deste experimento.

Pois ben, a primeira parte deste experimento terminou: doce mulleres estiveron tombadas na cama durante dous meses e tras un mes de rehabilitación xa están en casa.

Todas estas mulleres mostráronse satisfeitas coa súa experiencia, non se lles fixo longa e coidáronse moi ben.

De feito, os que fixeron exercicio terminaron mellor, mentres que os do grupo de control sufriron dor, balancean e tiñan as pernas e as costas máis curtas como contraídas. Pero aínda non publicaron as súas principais conclusións. De feito, no outono prevese repetir o experimento con outras doce mulleres. Voluntariado?

Publicado en 7K.