Limpeza do Prestige. Iniciativa de extracción de fuel do petroleiro
2004/04/25 Kortabarria Olabarria, Beñardo - Elhuyar Zientzia
O buque Prestige dividiuse por metade o 19 de novembro de 2002. A proa do petroleiro afundiuse até os 3.800 metros e a popa quedou algo máis arriba a 3.500 metros de profundidade. A distancia entre ambos os tramos é de tres quilómetros e medio. O Prestige transportaba 77.000 toneladas de fuel. Máis da metade dispersouse no mar e chegou á costa. Por tanto, considerábase que no interior do petroleiro quedaban unhas 38.000 toneladas.
Tendo en conta o perigo de que haxa tanta cantidade de fuel baixo o mar, decidiuse extraer o fuel. Con todo, os tanques do Prestige atópanse a gran profundidade. Tamén se pode dicir demasiado grande, xa que nunca se fixo este tipo de traballos perigosos a tan gran profundidade. Por tanto, a empresa Repsol-YPF, coa colaboración de expertos internacionais, deseñou un proxecto concreto baseado no traballo dos robots. Baixarían á auga, chegaban aos tanques, perforaban e sacaban o fuel por gravidade.
Paira este proxecto realizáronse catro robots de dous tipos. Os primeiros días do pasado mes de xullo probáronse a unha profundidade de 4.000 metros e viron que os robots eran capaces de traballar xuntos.
A primeira tarefa dos robots foi localizar, limpar e selar as fugas de fuel. Tras once días de actividade, procedeuse ao selado das fugas máis significativas. O fuel que hoxe se escapa do barco non chega aos 10 quilos por día. Antes do traballo dos robots, cada día saían 700 quilos.
Tamén quixeron coñecer a cantidade de fuel que queda na proa do barco. Paira medir esta cantidade utilizouse un aparello chamado Neutrón. Este instrumento emite fluxo de neutróns. Os neutróns perden enerxía a medida que pasan o casco e atravesan o fuel. O fuel responde o envío de radiación gamma, cuxa intensidade varía segundo a composición. Desta forma pódese coñecer a proporción entre o carbono e o osíxeno presentes nun lugar, proporción elevada nos hidrocarburos e baixa na auga. Este sistema de medida utilizouse nos tanques exteriores do buque.
Paira medir o interior, os robots tiveron que perforar os tanques, colocar tubos cegos e meter o aparello de Neutrón polo tubo. Tras as medicións atopáronse un total de 13.800 toneladas de fuel, 24.000 toneladas menos do esperado. Isto significa que estas toneladas xa se dispersaron no mar.
Con estas medicións o proxecto chegou ao momento de comezar a extraer o fuel, paira o que se desenvolveu o sistema denominado Hot Tapping. Foi un dos momentos máis importantes, xa que, a pesar da súa elevada viscosidad, aínda se comportaba como fluído. Isto significa que si se perfora o tanque subiríase lentamente cara arriba. Antes de perforar o casco, os robots colocaron una dobre válvula. Posteriormente realizouse un orificio de 70 centímetros de diámetro. Deste orificio, con todo, non saía fuel porque a válvula pechábaa.
Paira a extracción do fuel baixáronse a bolsa o 12 de outubro e amarrouse coa válvula. A bolsa encheuse de fuel durante 18 horas. Durante ese tempo introducíronse 125 toneladas na bolsa paira ter suficiente proxecto.
Querían sacar inmediatamente a bolsa da auga, pero debido ás inclemencias do tempo, tivérona mergullada durante dous días. Sacouse a bolsa e subiuse ao Enterprise. Este barco é semicurperable e ten case 160 metros de eslora e 30 metros de altura, pero paira poder sacar as bolsas tiveron que facer algúns cambios. No mesmo barco rompeu a bolsa, pero o fuel non se vertió ao mar. O barco transportou o fuel extraído a Ferrol e desde alí, con camións, foi trasladado á Coruña, una refinaría. En consecuencia, deuse por finalizado o proxecto piloto.
Chega a primavera e pronto comezan a extraer o fuel do Prestige. Colocaranse tres válvulas máis no envase. Do mesmo xeito que no proxecto piloto, os robots realizarán todo o traballo baixo a auga, ademais de baleirar as bolsas, xa que levarán o fuel de 40 metros de profundidade ao barco Enterprise con bomba. As bolsas serán máis duras e maiores que as utilizadas no proxecto piloto: Terán una altura de 25 metros e un diámetro de 5 metros. Serán capaces de transportar 300 metros cúbicos e serán de aluminio. Co fin de reducir o risco de verteduras, durante o tempo de traballo contarase en todo momento coa axuda doutros buques paira tomar medidas de seguridade.
Segundo viuse no proxecto piloto, se todo vai ben, tardarase aproximadamente 145 días en extraer o fuel que queda nos tanques do Prestige.
Publicado en 7K.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia
