“Tiven a oportunidade de coñecer de primeira man o visto en National Geographic”

2018/09/06 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Biologia
• Elkarrizketak
• Berdintasuna
• Ekologia

Ainhoa Magrach González debe o seu amor pola natureza e a súa paixón pola exploración á revista National Geographic. Segundo el, na familia non había investigadores, pero desde pequeno vía fascinadas as historias e as fotos que aparecían na revista e déronlle ganas de vivir de maior.

Non é de estrañar, por tanto, a elección de Bioloxía ao iniciar os estudos universitarios. Con todo, o primeiro ano pareceulle bastante “decepcionante” porque as materias que impartían non lle gustaban demasiado: Matemáticas, Física… “Ademais das materias, a forma de ensinar non me atraía. Parecía que o obxectivo era aprender de memoria, pero a min gustábame investigar, buscar e atopar respostas pola miña conta”, explica Magrech.

Afortunadamente, en cuarto atopou o camiño que lle gustaba. Grazas a una bolsa incorporouse ao departamento de Ecoloxía. “Entón si, sentín inventado”, di. E así parece, porque desde entón está a traballar niso: Licenciado en Bioloxía, doutor en Ecoloxía e investigador en temas de Ecoloxía no BC3 paira a investigación do cambio climático.

Na tese estudou a influencia da fragmentación dos bosques: “Paira estudar as consecuencias da división do bosque paira actividades como a agricultura, a construción ou a industria, pasei case un ano na illa de Chiloé (Chile) recollendo mostras de aves, mamíferos e plantas”, lembrou.

Explicou que as súas conclusións poden extrapolarse a outros bosques e puido demostralo, xa que na investigación postdoctoral tivo lugar en Australia, Borneo e Brasil: “Naqueles lugares vimos modelos similares”.

Por exemplo, investigou lianas en Brasil: “Como consecuencia do cambio nun bosque, aumenta o número de lianas, o que ten consecuencias nas árbores: que especies perduran, que morren, que influencia ten no crecemento… E todo iso no resto de especies que habitan no bosque”.

Dúas caras da moeda

Magrech confesou que ter a oportunidade de investigar todo isto foi “como un soño”. “Faino conta: tiven a oportunidade de coñecer de primeira man o bosque visto en National Geographic. Pero, ao mesmo tempo, tocoume ser testemuña do desastre e iso é terrible”. Polo menos, cre que puxo o seu granito de area a través do traballo de investigación e a comunicación, na medida do posible.

Tamén estivo en Suíza, na ETH. “Fixen o traballo de campo na India. O noso obxectivo era que alí onde se cultiva o café seguisen producindo, pero sen perder os bosques. Os servizos ecosistémicos centrábanse en que os insectos que habitan no bosque (concretamente una abella xigante) son fundamentais na polinización do café. Estivemos medindo este beneficio e cando presentamos os resultados aos produtores tivemos bastante boa acollida. Á fin e ao cabo, saben mellor que ninguén o traballo que realiza esta abella, pero cando a viron en números déronse conta de que era realmente conveniente coidar o bosque”.

Tras un par de anos en Suíza continuou investigando cos polinizadores en Doñana. Naquela época estaba embarazada e decidiu ir un pouco máis tranquilo. E é que, segundo Magrech, non é fácil conciliar a maternidade e o traballo de investigación. “Inevitablemente ao ser nai a túa traxectoria científica retárdase e non hai medidas suficientes paira compensar a desvantaxe que se xera con respecto a outros compañeiros”.

En calquera caso, non ten intención de estar preparado. De feito, recibe una bolsa Leonardo paira investigar a consecuencia da perda dunha especie nunha comunidade: “Será un experimento natural, xa que hai un colibrí que migra entre México e Alaska. Por tanto, introdúcese e salgue en ecosistemas concretos e vou investigar o cambio que esta variable produce no ecosistema”. Paira iso, seguirá a colibriada desde México até Alaska, como as reportaxes que vía en National Geographic.