}

O xenoma do chimpancé: un camiño paira a investigación e a reflexión

2005/08/31 Rementeria Argote, Nagore - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

Secuencian o xenoma do chimpancé. E os investigadores xa empezaron a comparar a evolución do xenoma humano coa do chimpancé.

O chimpancé é o cuarto xenoma de mamíferos que secuencian o chimpancé, previa secuenciación do home, rato e rata.
C. Weerts, Saint Louis Zoo

O chimpancé ( Pan troglodytes) é un animal que non é como calquera outro animal paira o ser humano; a súa mirada conmove a curiosidade. Non é inútil a especie animal máis próxima ao ser humano —crese que ambas as especies se separaron fai seis millóns de anos—. Por iso, comparar o xenoma do chimpancé co do home permite coñecer mellor a evolución humana. En primeiro lugar, obsérvase que os xenomas do home e do chimpancé son moi similares (teñen o 96% do xenoma) e codifican proteínas similares.

O primeiro borrador do xenoma do chimpancé foi elaborado polo Consorcio paira a Secuencia e Análise do Xenoma do Chimpancé ( Chimpanzee Genome Sequencing and Analysis Consortium ). Segundo o máximo responsable desta organización, “a comparación do xenoma humano con outros organismos é una ferramenta enormemente potente paira a comprensión da bioloxía humana”.

O xenoma do chimpancé axudará a coñecer mellor ao home.
Yerkes National Primate Research Center

No consorcio de investigación traballaron 67 investigadores. Deste xeito, publicáronse varias investigacións ao mesmo tempo, e non cabe dúbida de que terán gran repercusión nos medios de comunicación. Nas revistas Nature e Science publicáronse once artigos sobre este tema e, ademais das investigacións, deron lugar á reflexión, porque hai que ter en conta que o chimpancé, e en xeral todos os grandes primates, están en perigo.

Entre as investigacións atópase a evolución da expresión e a secuencia génica de diferentes órganos, como o cerebro, o corazón, o fígado, os riles e os testículos. E parece que a maioría dos xenes seguiron o mesmo modelo evolutivo, denominado “teoría neutral” (os cambios xenéticos na evolución non teñen efectos positivos nin negativos e con todo pasan ás xeracións vindeiras). O cromosoma X das células dos testículos, con todo, seguiu outro modelo: “selección positiva”.

Outra das conclusións que extraeron é que nos xenes que se expresan no cerebro producíronse máis cambios que noutros órganos, e que nos seres humanos estes cambios foron moito máis numerosos que nos chimpancés. Isto confirma a importancia vital do cerebro na evolución humana.