Remolinos matemáticos de Van Gogh
2006/07/10 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia
En Vincent Van Gogh destacan a cor e o movemento. Nalgunhas obras anteriores ao suicidio —Noite estrelada (1889), Camiño con ciprés e estrelas (1890) e Campo de trigo con velas (1890)— aparecen ceos turbulentos. Parece que os remolinos son o reflexo da situación do artista, que naquela época sufría crise psicóticas. Agora, os físicos da Universidade de México demostraron que eses bulebules aparentemente caóticos son perfectos.
Os científicos necesitaron séculos paira describir o fluxo turbulento, xa que non é fácil (algúns consideran que a mecánica cuántica é máis complexa que ela). Aínda que aínda non está completamente explicada, a teoría actual baséase no traballo realizado polo científico Andrei Kolmogorov nos anos 40.
A ecuación de Kolmogorov explica a probabilidade de coñecer a diferenza de velocidade entre dous puntos calquera no fluxo, e con iso coinciden os remolinos de Van Gohen.
Figuras similares aparecen tamén en obras doutros artistas como o cadro Garrasia de Eduard Munch, pero non coinciden coa ecuación.
