Venus Express: de Europa a Venus
2006/02/01 Rementeria Argote, Nagore - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa Iturria: Elhuyar aldizkaria
Venus volve estar na fala da xente. Nos anos 60-70 deu moito que falar, foi o obxectivo de varias misións e --lembrade o barco soviético Venera e o norteamericano Mariner, por exemplo-. Pero ultimamente as axencias espaciais han esquecido algo parecido.
Agora, con todo, a Axencia Espacial Europea interesouse e enviou a sonda Venus Express para que dea a coñecer Venus.
Por que enviaron una sonda a Venus? Pois é máis fácil responder a esta pregunta que ao contrario, é dicir, non é fácil explicar por que as sondas enviáronse a planetas máis afastados e non a Venus. En calquera caso, o motivo principal do envío de Venus Express non é que Venus estea preto da Terra, senón que ten moito que ensinar --creen os expertos que o que alí se aprende será aplicable á Terra -.
Dise que Venus é a irmá da Terra, xa que son similares nalgunhas das súas características: son planetas terrestres e crese que teñen una composición similar á ao lado sólido, teñen un tamaño similar... Ademais, cando se formaron os dous planetas, aínda máis
din que tiñan máis. Por tanto, coñecer mellor a Venus permítenos coñecer a creación destes planetas.
Con todo, as diferenzas entre ambos sorprenden aos expertos e non ás semellanzas. Venus ten varios misterios. E, por suposto, é un reto bonito resolver estes misterios. Ao parecer, a pesar de que na súa orixe foron similares, tiveron vías de evolución moi diferentes. Mostra diso é a atmosfera.
Obxectivo da misión: Atmosfera de Venus
Na superficie de Venus a temperatura é altísima (uns 465 ºC de media), mentres que na Terra a temperatura é duns 15 graos Celsius. Venus está máis cerca do Sol, si, pero non é a razón da diferenza (a superficie de Venus chega menos enerxía solar que a superficie terrestre). A clave é o efecto invernadoiro.
O efecto invernadoiro é violento en Venus. A súa atmosfera é moi compacta --a presión superficial de Venus é 90 veces maior que a da Terra - e o seu compoñente principal é o dióxido de carbono. Trátase dunha situación extrema e até agora non se puido estudar adecuadamente este efecto invernadoiro, xa que os modelos matemáticos aplicados á Terra non serven.
Trátase, por tanto, de estudar o efecto invernadoiro en Venus, coa esperanza de que contribúa a combater o da Terra.
Outra cuestión que se solicita é a superrotación. Venus, a unha altura de 50-65 quilómetros, ten nubes formadas por pingas de ácido sulfúrico. A velocidade do vento é enorme a esta altura (uns 300 quilómetros por hora), o que fai que as nubes se movan moi rápido. Así, prodúcese o fenómeno denominado superrotación: A atmosfera de Venus xira moito máis rápido que o propio planeta. As nubes só necesitan catro días paira dar a volta ao planeta, mentres que a rotación do planeta é moi lenta: Tarda 243 días en dar una volta ao redor do seu eixo e para entón deu una volta ao Sol. Por iso, en Venus dise que o ano é máis curto que o día.
Paira explicar estes e outros fenómenos, Venus Express analizará a atmosfera de Venus: composición da atmosfera, estrutura vertical (é dicir, características da atmosfera en función da altura), dinámica das nubes, meteorología, etc.
Tamén analizará a superficie de Venus. E é que os cráteres máis antigos só teñen cincocentos millóns de anos. Segundo os expertos, isto significa que a superficie de Venus renóvase de cando en vez. Na Terra libérase constantemente a enerxía do interior do planeta, que son volcáns, que son terremotos... En cambio, en Venus creen que esta enerxía se acumula dentro do planeta. Un día prodúcese una erupción que abarca todo o planeta e a superficie renóvase, desaparecendo os cráteres preexistentes.
Parece ser que a superficie de Venus está moi relacionada coa atmosfera. E Venus Express recollerá datos paira aclarar esta relación.
Reutilizar e aforrar
Esta misión naceu en marzo de 2001. A Axencia Espacial Europea (ESA) solicitou propostas paira a reutilización do deseño da sonda Mars Express. Querían utilizar o mesmo deseño e o mesmo equipo industrial. Con todo, o tempo era moi duro: tiñan que preparar o máis axiña posible a nova misión, xa que debían ser lanzadas en 2005.
Pensa e faino. A sonda Venus Express foi lanzada o 8 de novembro de 2005 desde o cosmódromo de Baiconur en Kazajstán. Paira o lanzamento utilizaron un Soyuz-Fregat, que nestes momentos diríxese a Venus.
Tamén en Euskal Herria mirando a Venus
A cámara VIRTIS é a ferramenta máis complexa da sonda. Os datos recolleitos por esta ferramenta serán analizados por expertos da Universidade do País Vasco, encabezados polo físico e astrónomo Agustín Sanchez-Lavega.
Estudaron as atmosferas dos grandes planetas do Sistema Solar, Júpiter, Urano, Saturno e Neptuno, e nesta ocasión terán a oportunidade de participar na investigación da atmosfera de Venus.
Jesús Arregi forma parte deste equipo e considera que a cámara VIRTIS traeralles moita información. "Con estes datos trataremos sobre todo de analizar a estrutura da atmosfera (que capas contén), as nubes e o seu movemento, as ondas, a existencia de movementos ondulatorios, etc.".
A sonda entra na órbita de Venus en marzo. No camiño iranse probando as ferramentas e polo momento os tests van ben. A posta en marcha das ferramentas por parte de Venus Express producirase inmediatamente despois da consolidación da órbita e, segundo Jesús Arregi, "comezaremos a recoller os datos paira o mes de maio, e a partir de aí será una labor de análise".
O equipo de sonda está preparado paira traballar 486 días. Con todo, se funciona ben, seguirán traballando e os grupos de físicos e astrónomos europeos seguirán recollendo datos que axuden a completar a imaxe de Venus. Nós esperamos os resultados.
