Células con coraza paira protexerse da sida
2010/07/30 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia
Segundo un artigo publicado hoxe na revista Chemistry Biology, una investigación dirixida por Félix Goñi, director da Unidade de Biofísica, desenvolveu una nova forma de protexer as células fronte ao VIH. Segundo as súas palabras, conseguiron "vestir una coraza ás células".
De feito, os investigadores baseáronse na obstaculización da estratexia de penetración celular do VIH. En principio, o VIH non entra ás células desde calquera lugar, senón que entra por unha zona específica da membrana, a zona de esfingolípidos. Os investigadores centráronse niso e estudaron como protexer este espazo.
Así, demostrouse que a zona se rexe pola inhibición da encima que introduce dobre unión nos esfingolípidos. Os esfingolipidios substitúense por dihidroesfingolípidos que pola rigidificación non poden fusionar a membrana do VIH e a célula. Por tanto, o VIH non pode infectar a célula. Por iso, os investigadores dixeron que a célula foi "coraza".
Á dereita vese como se fusionan os VIH coa membrana de entrada á célula. Á esquerda, tras a inhibición do xene DES1, a zona onde se produce a fusión vese ríxida (en vermello en lugar de en laranxa), polo que non se pode fusionar.
(Foto: Unidade de Biofísica)
En palabras de Félix Goñi, a rixidez non afecta á funcionalidade da célula. Goñi explicou que poden inhibir a encima de dúas formas: "mediante unha molécula desenvolvida por un dos grupos participantes na investigación, ou mediante a inactivación do xene correspondente á encima mediante inhibidores de RNA". Este xene é DES1.
Resultado de tres anos de colaboración
Ademais do equipo da Unidade de Biofísica, centro mixto entre o CSIC e a UPV-EHU, participaron na investigación o Centro Español de Biotecnoloxía (CSIC, Universidade Autónoma de Madrid) e o Instituto de Química Aplicada de Cataluña (CSIC, Barcelona). "A investigación durou tres anos", matiza Goñi. "Non é moito tempo, pero hai que ter en conta que todos estamos a investigar neste campo desde hai tempo. Ademais, os dous primeiros anos foron duros, porque non conseguiamos bos resultados. Os logros chegaron ao final".
Na imaxe, de esquerda a dereita, Santos Mañes, Gemma Fabrias e Felix Goñi.
(Foto: Unidade de Biofísica)
Onte deuse a coñecer a noticia e hoxe publicáronse os resultados na prestixiosa revista Chemistry Biology do grupo Cell. O artigo destaca que, en primeiro lugar, demostraron que os dihidroesfingolípidos forman zonas ríxidas nas membranas das células tipo, que a inhibición do DES1 aumenta os dihidroesfingolípidos nas membranas das células vivas, que o GIB-1 impide a infección da célula mediante o bloqueo químico ou xenético da actividade DES1 e, por último, que as tendencias hidroesfingolípídicas son ricas nas de fusionar.
En calquera caso, Felix Goñi advertiu que "tardará" en aplicarse á terapia: "Paira conseguilo aínda hai que facer moito traballo e primeiro necesitamos alguén que financie a investigación". Polo momento non teñen diñeiro, pero se nota que non lles falta ganas de traballar.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia
