“Son una moza que buscou e coidado a sorte”

2017/05/05 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Irudiak/Soinuak
• Programazioa
• Softwarea
• Berdintasuna
• Hardwarea
• Telekomunikazioak

Máis dun coñecerá a Lorea Argarate Zubia porque é un dos membros da parella “As Tea Party DJs”, sen sospeitar que é un científico, pero, segundo el, sempre lle gustou a ciencia. Os pais tamén son afeccionados á ciencia, como mostra diso, sempre tiveron a revista Elhuyar en casa.

Con todo, non pode ocultar a súa paixón pola música: “Gústanme moitos tipos de música e toquei en moitos grupos e con moita xente diferente”. Así, cando lle chegou a hora de elixir os estudos universitarios, optou pola Física. “Quería coñecer o aspecto físico da música, as ondas e todo iso. Estudando física, pensaba que o sabía todo”.

Con todo, no cuarto ano abandonou a carreira de Física. “Non atopaba o que buscaba e funme desmotivando, a pesar de que a profesora Aitziber Anakabe valoraba os meus frikis de traballo. Eu quería estudar Física paira facer cousas, non paira falar de Física, e alí non faciamos nada”. Finalmente decidiu abandonar a Física.

Paralelamente, comezou coa música electrónica: “Eu son clarinetista. Fixen carreira e o meu soño era facer clarinetes. Pero iso é moi caro. Entón descubrín a música electrónica e deime conta de que é moi barata e fácil, que é paira min”. Así coñeceu que era a electrónica e que enxeñaría, e viu que na Universidade de Deusto tiñan una enxeñaría propia: “Dentro do Grao en Enxeñaría de Telecomunicación vin que a rama de Imaxe e Son estaba, e as materias que alí se impartían estaban totalmente aliñadas co que eu quería facer”.

Non só gustaron as materias senón tamén os profesores, especialmente uno: Mari Luz Guenaga Gómez. “Tiven ao meu lado desde o primeiro nivel e sempre me axudou a levar adiante os meus desexos”. Lembra, por exemplo, que en primeiro curso ensinou Programación en eúscaro e que só eran seis en clase. “Desde entón foi un referente moi forte paira min. E si ao principio centreime no hardware, grazas a el descubrín as posibilidades que ofrece a programación. Podería facer o que quería!”

Ao unir as liñas paralelas

Ao cabo de catro anos debía realizar un proxecto fin de grao, no que se uniron as súas tres paixóns: ciencia, música e educación. “Até entón as liñas eran paralelas: sempre estaban moi preto, pero non se xuntaban. Talvez colocábanse perpendiculares e entón cruzábanse, pero só nese momento. No proxecto de fin de grao uníronse”.

De feito, desenvolveu un xoguete “Beatkids” paira ensinar programación aos nenos a través da música. Fíxoo en código aberto, pondo á súa disposición planos e todo o material, polo que calquera persoa pode facelo pola súa conta en calquera lugar do mundo. A partir de entón, no laboratorio de Learning Lab, traballa como axudante de investigación na Universidade de Deusto.

Ao mesmo tempo, participa na iniciativa INSPIRA, creada entre a Universidade de Deusto e Elhuyar. O obxectivo desta iniciativa é fomentar as vocacións científicas e tecnolóxicas entre as mozas, paira o que reciben de primeira man a experiencia de mulleres profesionais que poden ser fontes ou modelos de inspiración. “A experiencia foi moi enriquecedora paira min, moi persoal e moi percibida en comparación con outros traballos”.

Por último, quixo destacar as actitudes persoais e a influencia da contorna: "Os bos días non veñen sós, os bos días hai que "facelos" e tiven unha contorna moi boa e proactivo paira facer as cousas. Por tanto, de dicir a facer non houbo moitas dificultades.Son una moza que buscou e coidado a sorte”.